ทำไม CEO ของ Impossible Foods ถึงคิดว่าจะกำจัดเนื้อสัตว์ทั้งหมดได้ใน 15 ปี

Pat Brown ผู้ก่อตั้งและ CEO ของ Impossible Foods พูดในปี 2020 บราวน์กล่าวว่าบริษัทของเขาซึ่งจนถึงปัจจุบันมีการทำซ้ำของเนื้อบด จะมีการตัดเนื้อเหมือนเนื้อภายในสองปี (รอส ดี. แฟรงคลิน/เอพี)

เบอร์เกอร์มังสวิรัติเคยเป็นเครื่องบูชาสำหรับมังสวิรัติที่บาร์บีคิวหลังบ้าน แต่แล้วบริษัทต่างๆ อย่าง Impossible Foods ก็เปิดตัวทางเลือกเนื้อสัตว์ที่แม้แต่สัตว์กินเนื้อก็กลืนกินความกระตือรือร้น โดยเปิดตัวการแข่งขันระดับโลกเพื่อสร้างผลิตภัณฑ์จากพืชที่มีรสชาติ เคี้ยวและมีเลือดออกเหมือนของจริง

ในช่วงการระบาดใหญ่ ชาวอเมริกันจำนวนมากขึ้นเริ่มทดลองปรุงเนื้อสัตว์จากพืชในขณะที่ติดอยู่ที่บ้าน ทำให้เกิดความสนใจในเนื้อสัตว์ทางเลือกมากขึ้น ผู้บริโภคจำนวนมากอ้างว่ากลัวเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ สวัสดิภาพสัตว์ และความปลอดภัยของคนงาน

ในการให้สัมภาษณ์พิเศษกับ ALES , Pat Brown ผู้ก่อตั้ง Impossible Foods พูดถึงคำมั่นสัญญาของบริษัทของเขาที่จะกำจัดการเกษตรกรรมสำหรับสัตว์ในอีก 15 ปีข้างหน้า - ใส่ไว้ในปฏิทินของคุณเพราะ Impossible Foods กำลังจะทำมัน

ยกสเต็ก: เปิดตัวริบอายพิมพ์ 3 มิติครั้งแรก

แม้ว่าเนื้อสัตว์ทดแทนจะมีสัดส่วนเพียงประมาณ 1 เปอร์เซ็นต์ของตลาดเนื้อสัตว์ทั้งหมด บราวน์กล่าวว่าอาหารเป็นปัจจัยหลักที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เราสามารถนำมาใช้เพื่อเปลี่ยนแปลงวิถีการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศได้อย่างมาก เขาพูดเกี่ยวกับวิธีการจูงใจเจ้าของฟาร์มเลี้ยงสัตว์และเกษตรกรในการจับก๊าซเรือนกระจก วิธีการที่การทำฟาร์มสัตว์แบบดั้งเดิมคุกคามความหลากหลายทางชีวภาพ เมื่อ Impossible Foods น่าจะมีสเต็กและเนื้อสับในตลาด และทำไมเขาถึงไม่ชอบคำว่าเนื้อสัตว์จากพืช

มีมรดกทางประวัติศาสตร์อันยาวนานของผลิตภัณฑ์ที่ไม่มีคนกินเนื้อสัตว์แตะต้องด้วยเสาขนาด 10 ฟุต บราวน์กล่าวโดยการประชุมทางวิดีโอจากแคลิฟอร์เนีย เมื่อฉันก่อตั้งบริษัท [10 ปีที่แล้วในสัปดาห์นี้] สมมติฐานของฉันคือเราไม่สามารถพึ่งพาการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ทางการเมืองได้ ดังนั้นไม่ว่าคุณจะรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ สวัสดิภาพสัตว์ และผลกระทบด้านสาธารณสุขของสัตว์ในระบบอาหาร เราต้องการสร้างผลิตภัณฑ์ที่ผู้บริโภคจะซื้อเพราะอร่อยกว่า มีคุณค่าทางโภชนาการมากกว่า และในที่สุดก็มีราคาไม่แพงกว่าผลิตภัณฑ์ที่ทำจากสัตว์

นี่คือบันทึกที่แก้ไขเล็กน้อยของบทสัมภาษณ์ที่เหลือ

มีการพูดคุยกันมากมายในวอชิงตันว่าการเกษตรสามารถเป็นส่วนหนึ่งของการแก้ปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศได้อย่างไร ระบบนั้นควรมีลักษณะอย่างไร?

มีวิธีง่ายๆ ในการสร้างผลกระทบที่ยิ่งใหญ่ ซึ่งก็คือการจ่ายราคาสำหรับการดักจับคาร์บอน เช่นเดียวกับที่เราจ่ายให้ครูสอนเด็กๆ ของเรา ซึ่งเป็นบริการสาธารณะ รัฐบาลจ่ายค่าบริการสาธารณะเป็นจำนวนมาก สมมติว่าคุณต้องเสนอเงินให้เกษตรกรและเจ้าของฟาร์มเพื่อจับคาร์บอนในที่ดินของตน และอาจจ่ายเบี้ยประกันสำหรับการกู้คืนความหลากหลายทางชีวภาพ คุณไม่ได้บอกให้พวกเขาทำ คุณแค่บอกว่าสิ่งนี้จะช่วยแก้ปัญหาได้มากมาย ถ้าคุณจะพูดว่า คุณรู้อะไรไหม เราจะสร้างงบประมาณที่มีมูลค่า 40,000 ล้านดอลลาร์ นั่นไม่ใช่การเปลี่ยนแปลง แต่เป็นข้อผิดพลาดในการปัดเศษที่เกี่ยวข้องกับใบเรียกเก็บเงินโครงสร้างพื้นฐานหรือจำนวนเงินที่เราจ่ายให้กับตำรวจและเรือนจำและทุกสิ่งนั้นในงบประมาณของรัฐบาลกลาง

มันจะเป็นกำไรมากขึ้นสำหรับเกษตรกรและเจ้าของฟาร์มเลี้ยงสัตว์เหล่านี้ส่วนใหญ่ที่จะได้รับเงินเพื่อจัดการที่ดินเพื่อดักจับคาร์บอนมากกว่าไล่วัวไปรอบ ๆ เราจะให้แหล่งรายได้ที่เป็นไปได้แก่เกษตรกรและเจ้าของฟาร์ม และเพิ่มเสถียรภาพให้กับเศรษฐกิจในชนบทอย่างมีประสิทธิภาพ

เบอร์เกอร์ผักมีชีวิตเพียงเล็กน้อยที่งดงาม จากนั้นพวกเขาก็ถูกจับในสงครามเพื่ออนาคตของเนื้อสัตว์

คุณพูดมากเกี่ยวกับภัยคุกคามจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ แต่ยังรวมถึงการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพด้วย คุณช่วยคลายความเชื่อมโยงระหว่างการเกษตรสัตว์กับความหลากหลายทางชีวภาพได้หรือไม่?

เราอยู่ในขั้นตอนสุดท้ายของการล่มสลายของความหลากหลายทางชีวภาพทั่วโลกอย่างร้ายแรง จำนวนสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม สัตว์ป่า นก สัตว์เลื้อยคลาน สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ และปลา ที่มีชีวิตบนโลกในปัจจุบันนี้น้อยกว่าหนึ่งในสามของเมื่อ 50 ปีที่แล้ว และเกือบทั้งหมดเกิดจากการที่เราใช้สัตว์เป็นเทคโนโลยีด้านอาหาร แรงผลักดันที่ท่วมท้นของการล่มสลายของสิ่งมีชีวิตบนบกคือการทำลายแหล่งที่อยู่อาศัยและความเสื่อมโทรม มากกว่าร้อยละ 80 ของรอยเท้าทางบกของมนุษย์เป็นที่ดินที่ใช้เพื่อการเกษตรกรรมของสัตว์ ทุกเมืองบนโลกมีพื้นที่น้อยกว่า 1 เปอร์เซ็นต์ของแผ่นดินโลก รอยเท้าทางบกของการเกษตรสัตว์ เมื่อคุณนับพืชอาหารสัตว์ ทุ่งหญ้าถาวร และทุ่งเลี้ยงสัตว์ชั่วคราวบนทุ่งหญ้าเป็น 45 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่แผ่นดินโลก และคุณจะเห็นได้ว่าความต้องการเนื้อสัตว์และอาหารจากนมไม่ได้ลดลง แต่เพิ่มขึ้นเร็วกว่าการเติบโตของประชากร ดังนั้น วิธีเดียวที่คุณจะขยายการผลิตได้ก็คือการตัดไม้ทำลายป่า และ 95 เปอร์เซ็นต์ของการตัดไม้ทำลายป่าในแอมะซอนคือการเคลียร์พื้นที่เพื่อการเกษตรกรรมสำหรับสัตว์

มันจะเป็นสิ่งที่เลวร้ายสำหรับมนุษยชาติ ไม่ใช่เพียงเพราะเรารักธรรมชาติและสิ่งมีชีวิตที่กำลังถูกกำจัด เป็นเพราะสิ่งเหล่านี้จำเป็นอย่างยิ่งต่อการทำงานของระบบนิเวศที่ทำให้โลกของเราดำรงอยู่ได้ สัตว์ป่าที่อาศัยอยู่ในระบบนิเวศที่หลากหลายมีหน้าที่ในการผสมเกสร การหมุนเวียนของสิ่งมีชีวิตต่อหน่วยพื้นที่ที่ตายแล้ว การแพร่กระจายเมล็ดพืช หรือสิ่งอื่นๆ ที่คุณไม่ได้สังเกตถึงความสำคัญจนกว่าคุณจะกำจัดมันออกไป

สำหรับการดักจับคาร์บอนที่คนพูดถึง โอ้ เราควรปลูกต้นไม้ ที่จะแก้ปัญหาได้ ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เรามีพลั่วและเมล็ดพืชไม่เพียงพอ ปัญหาคือที่ดินไม่พอ

รัฐที่ 51 คืออะไร

หากคุณต้องการช่วยวัว ให้กิน Impossible Burger หรือหยุดกินชีส

คุณคิดว่าเทสลาและการเพิ่มขึ้นของยานพาหนะไฟฟ้าเป็นเพื่อนหรือศัตรูต่อความพยายามของคุณหรือไม่? ถ้า 40% ของข้าวโพดไม่มีที่ไปในทันใดเพราะไม่มีการเรียกร้องเอทานอล เกษตรกรผู้ปลูกจะคิดใหม่ว่าพวกเขาปลูกอะไร? มันจะเปลี่ยนแรงจูงใจในการคิดใหม่เกี่ยวกับระบบการเลี้ยงสัตว์ของเราหรือไม่?

อย่างแน่นอน. หากไม่มีใครซื้อผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้ายของคุณ คุณก็หยุดทำ การปลูกข้าวโพดไม่ใช่งานอดิเรก ถ้าไม่มีใครซื้อข้าวโพดนั้นไปเลี้ยงวัว สุกร และไก่ หรือใส่ในรถ มันจะไม่เกิดขึ้น

ฉันถือว่าเทสลาเป็นพันธมิตรในฐานะวิญญาณเครือญาติในภารกิจเพื่อลดผลกระทบต่อสภาพอากาศของระบบขนส่ง แต่พวกเขากำลังทำสิ่งที่ส่งผลกระทบน้อยกว่ามาก ไม่ถึงเสี้ยวเปอร์เซ็นต์ของผลกระทบเท่ากับสิ่งที่เราพยายามทำให้สำเร็จ

เมื่อคุณเปิดตัวครั้งแรก อุตสาหกรรมเนื้อสัตว์ตั้งข้อสงสัยเกี่ยวกับการใช้ถั่วเหลืองดัดแปลงพันธุกรรมของคุณและส่วนผสมที่เรียกว่า heme ซึ่งเกิดจากการหมักยีสต์ที่ดัดแปลงพันธุกรรม ตอนนี้มีความกลัวน้อยลงหรือไม่?

อุตสาหกรรมเนื้อสัตว์กำลังไล่ตามเราก่อนที่เราจะออกผลิตภัณฑ์ออกสู่ตลาด ฉันไม่ได้ล้อเล่น. พวกเขาได้ลองใช้กลยุทธ์บิดเบือนข้อมูลหลายอย่าง ซึ่งเป็นแนวทางปฏิบัติของอุตสาหกรรมที่ถึงวาระแล้ว มีความพยายามที่จะบังคับให้เราใช้คำดูหมิ่นบนฉลากของเราซึ่งโดยทั่วไปแล้วไม่ประสบความสำเร็จในทางกฎหมาย — คนที่อยู่ทางขวาสุดถือว่าขัดขวางตลาดเสรีและผู้ปกป้องการแก้ไขครั้งแรกถือว่ามัน เป็นการละเมิดเสรีภาพในการพูด โดยทั่วไปแล้ว สิ่งเหล่านั้นไม่ประสบความสำเร็จ แต่ความพยายามยังคงดำเนินต่อไป

เบอร์เกอร์ที่เป็นไปไม่ได้: นี่คือสิ่งที่มีอยู่จริง

คุณคิดว่าระบบการตั้งชื่อและการต่อสู้การติดฉลากเหล่านี้จะกลับมาอีกครั้งเมื่อเนื้อสัตว์ที่ปลูกจากเซลล์สัตว์ในห้องทดลอง ซึ่งเป็นหมวดหมู่ใหม่ที่เรียกว่าเนื้อสัตว์ที่เพาะเลี้ยง มาถึงตลาดหรือไม่

เนื้อสัตว์ที่ปลูกนั้นเป็นไอที่สมบูรณ์ อย่ากลั้นหายใจ ความจริงก็คือว่าเศรษฐศาสตร์ของการเพาะเลี้ยงเซลล์สัตว์ในฐานะระบบการผลิตอาหารไม่มีทางที่จะสามารถแข่งขันกับอุตสาหกรรมปัจจุบันได้ หากคุณสามารถใช้เซลล์ที่เพาะเลี้ยงเพื่อสร้างเนื้อเยื่อสัตว์จำลองได้ คุณจะทำเช่นไร: ขายเป็นเนื้อสัตว์ในราคา ต่อปอนด์ หรือขายในราคา 1 ล้านดอลลาร์ต่อปอนด์เพื่อรักษาผู้ที่เป็นโรคเกี่ยวกับการสูญเสียกล้ามเนื้อ

เป็นการยากที่จะสร้างแฟกซ์ที่เหมาะสมจากเนื้อเยื่อสัตว์จากเซลล์ที่เพาะเลี้ยง ในทางทฤษฎี สามารถทำได้ และไม่มีคำถามว่าจะทำสำเร็จในบางจุด แต่จะไม่มีทางทำกับสิ่งที่อยู่ห่างไกลเช่นเศรษฐศาสตร์ที่คุณต้องการสำหรับอาหาร

ความเข้าใจผิดที่คล้ายคลึงกันก็คือถ้าเมื่อ 200 ปีก่อน เมื่อผู้คนคิดเกี่ยวกับพาหนะขนส่งซึ่งในที่สุดก็มาแทนที่ม้า ถ้าแทนที่จะพูดว่า เราจะหาวิธีทำให้สิ่งนี้เคลื่อนที่ไปในทางที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด และสามารถปรับขนาดได้ พวกเขากล่าวว่า ไม่ เราจะนำเซลล์กล้ามเนื้อม้า ไปเพาะเลี้ยงในวัฒนธรรม แล้วมัดมันเข้ากับเฟืองและรอก และนั่นคือระบบไฟฟ้าแห่งอนาคต คุณพลาดประเด็นนี้ไปโดยสิ้นเชิงและคุณก็ติดอยู่กับข้อจำกัดของสัตว์ เราสามารถสร้างผลิตภัณฑ์ที่มีคุณค่าทางโภชนาการที่ดีกว่าอย่างมากมาย และเราสามารถทำให้มันอร่อยกว่าสัตว์ได้ เราไม่ได้ติดอยู่กับการทำวัว หมู และไก่ เราควบคุมลูกบิด

ภายในโลกของนักปรุงแต่งรสที่ไม่ค่อยมีใครรู้จักที่พยายามทำให้เนื้อจากพืชมีรสชาติเหมือนของจริง

จนถึงปัจจุบันผลิตภัณฑ์ที่เป็นไปไม่ได้มีการทำซ้ำของเนื้อดิน คุณสนิทกับการทำสเต็กหรือเนื้อแบบอื่น ๆ แค่ไหน? ให้สนามเบสบอลแก่เราได้ไหม?

เรากำลังดำเนินการอยู่ ฉันไม่ได้พยายามที่จะทึบแสงที่นี่ ฉันเคยเห็นและได้ลิ้มลองต้นแบบบางอย่างที่จะทำให้คุณทึ่ง แต่เราจะไม่เปิดตัวผลิตภัณฑ์ออกสู่ตลาดจนกว่าเราจะรู้สึกว่าเป็นสิ่งที่คนรักเนื้อไม่ยอมใครง่ายๆจะพูดว่า 'สุดยอดมาก ฉันจะเลือกสิ่งนี้อย่างแน่นอน และเราอยู่บนเส้นทางที่ดีมากสำหรับสิ่งนั้น ฉันเดาว่าจะใช้เวลาไม่เกินสองปีจนกว่าเราจะมีผลิตภัณฑ์หรือผลิตภัณฑ์ที่น่าทึ่งในตลาด แต่นั่นไม่ใช่สัญญา นั่นคือการเดาอย่างตรงไปตรงมา